เดินเที่ยวไป ตามใจฝัน Walking Travel

     ชิราคาวาโกะ หมู่บ้านมรดกโลก กับความงดงามที่ซ่อนตัวอยุ่กลางขุนเขา ด้วยวัฒนธรรมและความเป็นเอกลักษณ์ของหมู่บ้านแห่งนี้คือรูปแบบของหลังคาบ้าน ที่สร้างขึ้นให้มีความลาดเอียง 60 องศาเพื่อลดการทับถมของหิมะในช่วงฤดูหนาว ที่หิมะจะตกหนักทำให้หิมะไหลลงมาได้ง่ายขึ้น หลังคาแบบนี้เรียกว่า กัสโชสึคุริ (Gassho-zukuri) หรือทรงพนมมือนั่นเอง จึงได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ในปี 1995 และนอกจากนั้นหลังคาบ้านจะไม่มีการใช้ตะปู แต่จะเป็นการใช้ไม้กลัดและใช้เชือกมัดให้แน่นนั่นเอง หลังคาถูกสร้างขึ้นจากไม้ หญ้าคา ฟางข้าว ทับซ้อนกันหลายชั้นจนหนาเพื่อความเเข็งแรงและป้องกันความชื้น หมู่บ้านแห่งนี้ มีอายุประมาณ 200-300 ปี เป็นหมู่บ้านชาวนา ตั้งแต่ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก ก็ทำให้นักท่องเที่ยวมาเที่ยวที่นี่เพิ่มขีึื้นอย่างมากมาย ไม่เว้นแต่นักท่องเที่ยวชาวไทย ที่จะมาเที่ยวที่นี่กันมาก โดยเฉพาะในฤดูหนาวที่มีหิมะตกหนานุ่ม ยิ่งทำให้หมู่บ้านแห่งนี้สวยงามราวกับหมู่บ้านในเทพนิยายเลยก็ว่าได้ ยิ่งทำให้นักท่องเที่ยวชื่นชอบและมาเที่ยวกันมากในช่วงนี้ หมุ่บ้านชิราคาวาโกะ ตั้งอยู่ในเขต

สวัสดีครับ ..วันนี้ฟ้าใสๆ อากาศเป็นใจ ผมจะพาไปเที่ยวเดินปีนเขาที่ ทานิกะว่าดะเคะ (Mt.tanigawadake) กันครับ  ซึ่งเป็นภูเขาที่กั้นพรมแดนของสองจังหวัด นั่นคือ จังหวัด กุมมะ กับจังหวัดนีกะตะ ที่ตั้งอยู่ทางทิศเหนือของเมืองโตเกียว ภูเขาแห่งนี้ ได้ชื่อว่าเป็น 1 ใน 100 ยอดเขาที่มีชื่อเสียงของญี่ปุ่นเลยครับ ยอดเขาที่สูงที่สุดสูง 1977 เมตร จากระดับน้ำทะเล   ที่นี่มีเส้นทางในการเดินปีนขึ้น-ลงเขาอยู่หลายทางเลยครับ นอกจากนั้นที่นี่ยังมีเส้นทางปีนหน้าผา สำหรับผู่้ที่ชื่นชอบปีนผาเพื่อพิชิตยอดเขาอีกด้วย แต่สำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย หรือไม่ต้องการที่จะใช้เวลาในการเดินพิชิตยอดเขานานเกินไป ก็สามารถใช้บริการ กระเช้าเพื่อย่นระยะทางได้อีกด้วย  จากปลายทางของกระเช้าช่วงที่สองใช้เวลาในการเดินขึ้นพิชิตยอดเขาอีกประมาณ 2 ชั่วโมง เส้นทางในการพิชิตยอดเขา บางช่วงบางจุดค่อนข้างชันครับ   วิวทิวทัศน์โดยรอบๆ สวยงามมากครับ เห็นภูเขาสลับซับซ้อน เหมือนมาเดินเที่ยวไร่ชาเลย... ทีแรกที่ผมเห็นรูปในเน็ต ผมนึกว่ามันคือไร่ชา แต่พอมาเห็นกับตา ไม่ใช่เลยครับ มันคือหญ้าไผ่ ชนิดหนึ่ง เท่าที่มองดูและ

สวนฮิตาชิ ซีไซค์ปาร์ค(Hitachi seaside park) อีกหนึ่งสวนดอกไม้สวยๆที่อยู่ริมทะเล ที่ควรหาโอกาสมาเที่ยวชมเมื่อมาเที่ยวญี่ปุ่น ประมาณชั่วโมงครึ่งจากโตเกียวโดยรถไฟและต่อบัส ซึ่งที่นี่จะมีดอกไม้หลายชนิดหมุนเวียนเปลี่ยนไปตามแต่ฤดูกาล แต่ที่เป็นไฮไลท์และมีชื่อเสียงมากที่สุด ก็คือ ทุ่งต้นโคะเคียะ (Kochia) หรือต้นไม้กวาด ซึ่งจะมีลักษณะเป็นพุ่มกลมๆสูงประมาณ 90 ซม. ช่วงที่พีคที่สุดคือช่วงกลางเดือนตุลาคมของทุกปี ต้นโคะเคียะจะกลายเป็นสีเเดงสดเต็มเนินทุ่ง หลังจากนั้นมันจะเริ่มกลายเป็นสีน้ำตาลแล้วก็ตายไปในที่สุด   แล้วก็มีดอกดาวกระจาย (Cosmos) ที่จะบานพร้อมกันในช่วงนี้ด้วย และนอกจากนั้นในช่วงต้นเดือนถึงกลางเดือนพฤษภาคมก็ยังมีทุ่งดอกเนโมฟีล่า (Nemophila) ซึ่งเป็นทุ่งดอกสีฟ้าน้ำเงิน ลักษณะดอกมีห้ากลีบคล้ายกับระฆังหรือถ้วย เนโมฟีล่า แปลว่ารักป่าละเมาะมาจากภาษาละตินผสมกับภาษากรีก ซึ่งจะเบ่งบานเต็มเนินทุ่ง ช่วงที่พีคสุดในช่วงกลางเดือนพฤษภาคมของทุกปี นอกจากนั้นยังมีทุ่งทิวลิปที่พร้อมใจกันบานในช่วงนี้ด้วย     ทุ่งต้นโคะเคียะ(kochia)และดอกดาวกระจาย(Cosmos)        มีไร่ต้น